“O! Suikerpinda’s! Mogen we suikerpinda’s?”
Ik sta met de meiden op de markt. De geur van versgebrande noten vermengt zich met die van de stroopwafels even verderop. “Even wachten”, zeg ik, “eerst de dingen die we nodig hebben.” Ik vraag om twee ons amandelnoten en dan schrik ik.
Mijn portemonnee! Ineens weet ik zeker dat ik die vergeten ben.
Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik me inschreef bij de Kamer van Koophandel.
En toevallig viel me vanochtend ineens op hoeveel grijze haren ik heb. Nou weet ik natuurlijk niet of dat iets met elkaar te maken heeft – de grijze haren kunnen ook door mijn puberende dochters of mijn opgroeiende man worden veroorzaakt – maar opvállend is het wel.
© 2019 Esther Vuijsters' cadeautjes.
